El alem katında yargılanmak

Buraya başlık yazmak da beni çok yoruyor. Vurucu bir başlık bulamadığım için yazamadığım bin tane şey var.. Bir de el alem adlı kutsal topluluk yüzünden sansürlenen düşüncelerim, çok da açıkça ifade edemediğim duygularım var. Ya o da bu yazıyı okursa diye yazıp yazıp sildiğim cümlelerimden özür dilerim… Kimin ne dediğini düşünerek yaşamak o kadar zor, o kadar yorucu ki. Toplum baskısının çok eskide kaldığını düşünüyordum hani dizilerde oluyor ya “kızım konu komşu ne der” onun biraz daha şekil almış haliyle biz “ey takipçilerim, bu konuda ne düşünür?” Diye düşünüyoruz. Düşünüyoruz diyorum çünkü ben de düşünüyorum. Yahu bana ne aslında? Ne dersen de ! “Deli saçması yazılar yazıyorum ve bu bana iyi geliyor. zorla da okutmuyoruz” diyebilmeyi umuyorum ileride. Neden bu kadar sinirlendim bilmiyorum. Bu yazıları blogger olmak, kitap yazmak yada bir başarı elde etmek amacıyla yazmıyorum zaten. Hep diyorum ya bana iyi geliyor, tedavi ediyor ruhumu. Ah keşke her şeyi böyle apaçık yazabilsem. O kadar farklı insan profilleriyle karşılaştım ki şu 19 yıllık ömrümde shshdh komik oluyo ya böyle keşke 40 yaşında olsam belki ciddiye alınır… Ama şaka yapmıyorum, insanlara şaşırmamaya 19 yaşımda başladım. Ve içimde kocaman bir anlatma isteği var, herkes bilsin ya herkes duysun olanı biteni. Lise hayatıma başladığımdan beri bir gün düze çıkmadı şu hayatım hep dalgalı, hep fırtınalı… Kimler girdi hayatıma, neler neler öğrettiler bana, neler kaybettim, neler kazandım keşke senin okumayacağını bilsem bu yazıyı, evet evet senin. Hiç öyle uzakta arama senden bahsediyorum. Hakkımda ne düşüneceğini düşünmekten kafamın üzerine reçel sürüp yemek üzereyim. Neyse biraz büyüyünce yazıyım en iyisi ben. En azından 12 yasında facebookta ben yoruldum hayat yazan kücük çocuklar gibi komik gözükmez shshdhd Ama bak gerçekten, ımdb puanı min 7-8 olan bir hayat yaşıyorum. Aksiyon, bolca trajedi, drama, aşk, aile, komedi her şeyi içinde barındırıyor. Benim bu sabah kafam çok dağınık dostlar ve el alem, hoşçakalın