4. İLK İŞ GÜNÜM

Bu akşam, 4. İlk iş günümün bitimini kutluyorum. Her birinin benim için bambaşka anlamları vardı. Bu deneyimlerimi daldan dala konmak olarak değil, her çiçeğin balından ayrı ayrı toplamak olarak değerlendiriyorum. İlk iş tecrübem bana iş hayatında kim olduğumu öğretti. İkinci işim bana ne yapmak istemediğimi öğretti ve bu farkındalık beraberinde kendi işimi kurmamı yani ilk göz ağrım 'Orenda' yı getirdi. Üçüncü işim, kendi işime bütçe sağlamama olanak sağlarken bir yandan da okuduğum bölümü de başarıyla yapabileceğimi bana gösterdi ve henüz başladığım iş ise hayallerimi gerçekleştirmem için ihtiyacım olan finansal kaynağı ve networku geliştirebileceğim çok kıymetli bir alan. Yani şu an geldiğim adımlara tek tek bakıyorum da, herbiri diğerine zemin hazırlarken beni bu basamaklarda büyüttü. Şanslıyım. Bu heyacanlı ve bir o kadar da teferruatlı zor süreçlerin herbirini benimle göğüsleyen, her yeni hikayeme benim kadar sarılan ailem ve dostlarımla çepeçevreyim. Uzun zaman sonra tekrar çalışmaya başladığımda Eylül 2020’de, iş yerim bir hafta boyu çiçeklerle dolup taşmıştı. Kendimi çok güçlü ve hayata minnettar hissetmiştim. Çiçekler benim için kıymetli mücevherlerden ve maddi hediyelerden her zaman çok daha kıymetli olmuştur. Çünkü çiçeklerin bir ruhu ve betimlediği duygular vardır. Bu yüzden o gün aldığım çiçeklerin gücü uzun bir müddet benimle kaldı. Esasında o dönemde çiçek beklediğim tek bir kişi vardı çiçek sadece bir çiçek değil, takdir ve onay almaktı benim için ve inanın bu dünyalara bedeldi. O çiçek ne o dönemde ne de o onay ve takdire ihtiyaç duyduğum başka bir dönemde bana gelmedi sevgili okur. Bu hüznümü yakından tanıyanlar, biraz olsun dindirmek için iş yerimi çiçek bahçesine döndürdü. Sevgili okur, ben ilk kez o gün elimde olmayana üzülmek yerine sahip olduklarıma sevinmeyi öğrendim. Bu defa işe başlamamadan önce kimseyle üzerine konuşmadım, bu beni heyecanlandıran ve bir o kadar da korkutan durumu. Bir konu haline getirmemeye çalıştım etrafımda. Aslına bakarsanız merak ediyordum... Beni konuşmadan, beklentilerimi dile getirmeden beni duyan kaç kişi var hayatımda? İster 4, ister 44 defa olsun yeni, yenidir. Her yeni başlangıç özeldir ve kutlanmalıdır. Ben bunu kendim için istediğim kadar sevdiklerimin de en ufak özel günlerini bile şenliklerle, coşkuyla kutlarım. Bu anlar ise hayatımın en güzel anlarını oluşturur. Ne mutlu bana ki, ben duyulmuşum. Ailem ve yakın arkadaşlarım ilk iş günümü benimle beraber aynı ilk işimdeki heyecan ve coşkuyla karşıladı ve beni bu yeni deneyimim için kutladı. Hayatımda ilk defa beklenmedik bir çiçek aldım! Gül güzelim ve can özümden. Bir de denom var tabii kendisi gibi şahsına münhasır hediyesiyle yüzümde güller açtırdı. Tekrarlandıkça kutlanması eskiyecek diye korkarken, ben bile bunu beklediğimin farkında değilken, öyle duygu doldum ki anlatamam.

Hayatımızda bizim başarılarımıza ve hatalarımıza, doğrularımıza ve yanlışlarımıza, mutluluklarımıza ve acılarımıza bizim kadar sahip çıkan dostlarımız varsa, asla bitap düşmeyiz. Her yeni iş, proje, organizasyon, süreç ve deneyim başlarken... her seferinde yeniden fark ediyorum bunu. Neyin başladığının hiçbir önemi yok aslında, 'yeni' olması başlı başına kutlanmaya değer çünki. Çıktığım her yeni yolda, hayatımın ilerleyişi ve şekillenişi sevdiklerimizin desteğini görmek ve kimin için ne kadar olduğumuzu anlamak için enfes bir sebep doğuruyor. Yolculuğumun yeni durağının amacına hizmet etmesini ve beni ideallerime bir adım daha yaklaştırmasını diliyorum, lütfen siz de dileyin :) Bu arada gördüklerim ve hissettiklerimi de cebimde taşımaya devam ediyor olacağım. Beni neler bekliyor, inanın çok merak ediyorum ve tüm hislerimi kalemimde saklıyor, izimi arkamda sürümeye devam ediyorum!